Kopvoddentaks voor de importbruid: overtuigend een plan presenteren

Tijdens de Algemene Beschouwingen komen alle partijen met plannen en plannetjes die volgens hen een waardevolle toevoeging op of bijsturing van het kabinetsbeleid vormen. Vaak leiden deze bijdragen tot een wildgroei aan proefballonnetjes tijdens de debatten. Hoe zorg je er dan voor dat je plan nog opvalt en wordt opgepikt door de media? Over het succesvol pitchen van plannen.

Begin met masseren

Een plan goed voor het voetlicht laten komen, is geen sinecure. Daarom zoeken politici al graag de media op voordat de eigenlijke presentatie van het plan aan de orde is. Op die manier masseren ze het plan alvast in. Zo besteedde het Radio 1-journaal in de ochtend voorafgaand aan de Algemene Beschouwingen al aandacht aan de plannen van Mariët Hamer en Pieter van Geel. Hamer presenteerde een plan dat de werkgelegenheid in de bouw moet stimuleren. Zij stelde voor om bij aanbestedingen van de overheid vijf procent van de banen te reserveren voor langdurig werklozen. Van Geel wilde het moeilijker maken voor huwelijksmigranten om naar Nederland te komen, door de eisen die aan deze importbruiden worden gesteld, te verhogen.

Presenteren is een kunst

Maar met alleen maar inmasseren kom je er niet. Het presenteren van het plan zelf is natuurlijk waar het eindelijk om draait. Een plan goed pitchen is razend moeilijk. Dat blijkt ook wel uit het feit dat er na afloop vrij weinig meer gesproken werd over de plannen van Hamer en Van Geel. Voldeed hun pitch dan niet aan de basiseisen? Die basiseisen zijn (ontleend aan: H.C. Altmann, Overtuigen):

• Zorg voor een origineel thema.
• Presenteer het emotioneel betrokken.
• Heb een duidelijk standpunt.
• Schets de voordelen van het plan.
• Prikkel met beloften of provocerende opmerkingen. 
• Zorg voor een pakkende soundbite of trefwoord die blijft hangen.        

Te veel inhoud

Met deze eisen in het achterhoofd lijkt het op het eerste gezicht inderdaad heel vreemd dat de plannen van Hamer en Van Geel relatief weinig aandacht hebben gekregen in de media. Immers, Hamer had een origineel en actueel thema, een duidelijk standpunt en schetste helder de voordelen. Maar ja, het plan was niet schokkend of provocerend en emotionele betrokkenheid uitstralen is voor Hamer altijd al moeilijk geweest. En een pakkende soundbite? Nee, ook niet aanwezig. Kortom: te weinig retorische verzorging, te veel inhoud. Dag plan. 

Van Geel deed het iets beter: hij voegde aan Hamers rijtje namelijk wel een pakkend trefwoord toe: Importbruid. Dat bekt altijd lekker en heeft iets provocerends. Van Geel dus mister Pich dit jaar?

Baas boven baas

Nee, ook Van Geel redde het dit jaar niet. Ondanks zijn dappere pogingen en zijn aandacht voor het  inmasseren, presenteren en zelfs provoceren, was het toch weer Geert Wilders die het pitchen won. Niet omdat zijn plan zo duidelijk was. En niet omdat zijn plan zo veel duidelijke voordelen had, maar simpelweg omdat hij met zijn emotionele presentatie en zijn keiharde provocerende lijn er in slaagde om de volgende dagen de krantenkolommen maar over één ding te laten gaan: de kopvoddentaks. Waarmee weer eens is aangetoond dat het bij het pitchen van een plan vooral gaat om de retorische verzorging en minder om de concrete inhoud. 

Henri Raven 

Meer weten over retorisch sterk voor de dag komen en de juiste balans vinden tussen inhoud en vorm? Volg dan onze training Presenteren met passie of de Masterclass Overtuigen.

Datum: 09-10-2009