'Hoe zorg je er in een discussie voor dat mensen niet door je verhaal heen praten?' Het is de eerste lezersvraag die we kregen, nadat ons boek door cursisten was gelezen. De cursist in kwestie merkte zelfs op: 'Van mij hoeft het dan niet meer. Ik ben er dan zo klaar mee.' Heel vervelend natuurlijk, want dan heb je de ander sowieso niet overtuigd. Hoe pak je het wel constructief aan?
Een handig model om in dit soort situaties te gebruiken is het IPR-model. Dit model laat drie aspecten zien die altijd een rol spelen bij communicatie: de inhoud, de procedure en de relatie. Met wie je ook communiceert, op alle niveaus gebeurt er iets.
Als iemand je in de rede valt, gebeurt er dus ook iets op relatie- en procedureniveau. Je hebt het gevoel dat je als spreker niet gehoord wordt of dat er geen ruimte voor je is (Relatie). Daarnaast wordt jouw procedure van een goed gesprek ('We laten elkaar uitpraten') verstoord, en dus gaat er iets mis op procedureniveau.
Hoe gebruik je het IPR-model in de praktijk? Dit doe je door niet verder te discussiëren, maar te schakelen naar procedure- of relatieniveau. Je bespreekt dan een van deze twee, zodat je op een prettige manier inhoudelijk verder kunt praten. Bij de relatie vertel je hoe je je voelt of welk effect het doorpraten heeft op je relatie als gesprekspartners, bij de procedure koppel je het probleem aan het doel van de communicatie.
Twee voorbeelden van schakelen zijn:
Natuurlijk hoef je niet direct bij de eerste onderbreking te schakelen. Je doet dat gedoseerd. Daarnaast speelt je algemene relatie met de gesprekspartner ook een rol: je wilt immers niet steeds tegen je baas zeggen dat je dingen aan hem vervelend vindt.
Daarom is het volgende stappenplan aan te bevelen: